Zodra de eerste zonnestralen Oslo bereiken, is het gezin van Hanne Borge vooral áchter hun huis te vinden, op het terras. Het witte tuinhuis dat ze daar bouwden, werd ontworpen rond ramen uit Hanne’s ouderlijk huis. ‘Dankzij het tuinhuis duurt onze korte Scandinavische zomer nu twee maanden langer.’
Wie: Hanne Borge (48), Per Yngland (59) en hun kinderen Leah (12) en Teo (9)
Wat: Terras van 70 m², tuinhuis van 15 m²
Waar: In Jar (Bærum), net buiten Oslo, Noorwegen
Website: Hanne heeft samen met haar zus een interieurwinkel in Stabekk: Bolina.
Zaterdagochtend. De geur van gebakken eieren met spek komt je al tegemoet als je het zonnige terras oploopt van Hanne en Per. In hun witte tuinhuis Vinterhagen, oftewel Wintertuin, zit de familie aan een lange, houten tafel te ontbijten. Vanaf april tot en met september zijn Hanne en haar gezin al hun vrije uren hier te vinden. Niet dat hun woonhuis, dat aan het terras grenst, niet comfortabel is of ruim genoeg – integendeel. Maar buiten zijn, het licht vangen, is een levensbehoefte voor deze Noren. Zonlicht om reserves op te bouwen, zodat ze straks de donkere winter weer aankunnen als die – altijd te vroeg natuurlijk – begint.
Het tuinhuis helpt daarbij. Niet alleen heeft het een dak van plexiglas dat licht doorlaat, het is ook helemaal open aan de zuidkant. Hanne: ‘Dankzij dit tuinhuis duurt onze Scandinavische zomer tenminste twee maanden langer. Hier eten we in het weekend ’s ochtends, ’s middags en ‘s avonds, hier relaxen we en ontvangen we familie, vrienden en buren. De lange zomeravonden zijn heerlijk, met lekker eten en drinken en goed gezelschap. Dan steken we een vuur aan en kijken we onder de sterrenhemel naar de dansende vlammen. Niemand wil dan nog naar bed. Bezoek vertrekt hier nooit vroeg.’
Het witte tuinhuis ziet eruit alsof het altijd op het terras gestaan heeft. Onze eigen Piet Hein Eek bracht de inspiratie ervoor: het werd gebouwd van gerecyclede materialen. Hanne: ‘Per ontwierp het tuinhuis rond een aantal oude, Frans aandoende ramen. Ze komen uit mijn ouderlijk huis, dat gebouwd is rond 1900. Toen dat gerenoveerd werd – mijn ouders kregen ramen met dubbel glas – heb ik de oorspronkelijke vensters veiliggesteld en jaren bewaard in de berging. Zes jaar geleden, toen we besloten een tuinhuis te maken, dacht ik weer aan ze. Ik heb ze tevoorschijn gehaald en Per is gaan tekenen. Vervolgens hebben we een timmerman gevraagd het tuinhuis te bouwen.’
Hanne en Per lieten het terras aanleggen omdat de helling te steil was om van de tuin te kunnen genieten. Vanuit de hangmat die tussen woon- en tuinhuis hangt, kijk je uit over de Oslofjord en haven. In de tuin staan diepgroene dennenbomen, in de verte schemeren bergtoppen. ‘We koken ook meestal buiten tijdens de zomermaanden Op het terras hebben we een barbecue en een keukenblok, dat Per zelf heeft gemaakt.’
Het tuinhuis werd precies zoals ze hoopten, ‘En beter,’ zegt Hanne. ‘Een aantal buren heeft inmiddels ook een huisje gebouwd, geïnspireerd door onze manier van buiten leven. Maar eerlijk gezegd heeft geen van die gebouwtjes de ziel en sfeer van het onze. Dat is allemaal te danken aan de oude ramen. Die maken het zo uniek.’ Aan het plafond, onder het plexiglas, bevestigde Hanne bamboematten, dat het zonlicht in strepen doorlaat, precies zoals je vaak ziet in mediterrane patio’s.
Omdat één kant van het tuinhuis open is, kan de hop zich ongeremd een weg van buiten naar binnen slingeren. Tegen de witgeverfde houten gevel steken zachtpaarse lavendel en Afrikaanse lelie subtiel af. Een bleekroze geranium leidt Hanne met een houten steunwaaier de hoogte in. Tegen een van de palen staat een wilde frambozenstruik: zomers plukken de kinderen hier vruchten voor in de yoghurt. Rondom het huisje groeien wijnranken. De plek ademt zowel mediterrane loomte als noordelijke frisheid.
De eenvoudige meubels, waaronder een lange eettafel en een familie-loungebed, zijn gemaakt van sloophout. Plantenpotten van zink en riet, vazen van klei en glazen potten gevuld met noten en fruit dragen bij aan de natuurlijke, ontspannen sfeer. Op de banken liggen witte en grijze kussens. Ze kleuren mooi bij het lichtgrijze patina van het bamboe hekwerk rond het terras. Hanne: ‘Het hek houdt veel wind tegen, daardoor is het hier extra aangenaam als de zon schijnt. Wanneer het regent, trekken we ons terug in het tuinhuis. We hebben er infrarood-lampen opgehangen, waardoor we er zelfs als het koud is behaaglijk kunnen zitten. Per spant zelfs wel eens een laken of deken voor de open kant, dan zitten we helemaal beschut. Er moet echt heel wat gebeuren, willen we ons tuinhuis verlaten en naar binnen vluchten. Onze Vinterhagen is de beste kamer van het huis.’
Fotografie: Birgitta W. Drejer/Sisters Agency. Tekst: Johanna Hoogendam, Mathilde Rude
Het beste voor binnen & buiten Bestel de nieuwste Home & Garden Word abonnee
