Een bol heeft rokken. Laagjes om zichzelf te beschermen tegen de koude periode. Ooit ontstaan uit een zaadje, maakt de bol reservevoedsel voor de bloem. Na gedane bloei mag hij of zij weer verder gaan. Bollen zijn dus iets anders dan knollen. Deze kunnen niet wat de bol wel kan, namelijk overwinteren. In mijn jonge jaren rooide je de dahliaknollen en plantte meteen bollen: sneeuwklokjes met narcissen en tulpen.
Onze tulpenbol was ooit meer waard dan goud. Het is ook heel bijzonder om een klein bolletje in de grond te stoppen en na de winter te zien hoe zij haar schoonheid opent. Er is ooit een poging gedaan om de zwarte tulp te kweken, de Ruud Gullit tulp. Dat was in 1988, na het behalen van Europees kampioenschap. Helaas was die meer paars dan zwart.
Bollen geven mij bloeiende pracht in donkere tijden. Vanuit het niets zie je ze ineens boven de grond komen. Het is nu weer de tijd om de bollen binnen te laten bloeien, zoals de hyacint en de narcis, waaronder de witte Paperwhite. Bij mij bloeit hij alleen nooit met kerst, ook al volg ik de aanwijzingen op de verpakking. Braaf plant ik de bol ongeveer 6 weken van tevoren in een pot. Met Kerstmis vul ik het aan met wat groen en nogal meer. Maar hij bloeit pas in januari.
Een bol die mij ook erg kan boeien is de Amaryllis, oftewel de ridderster. Je zet hem in de aarde en wacht maar af tot hij wakker wordt. We kopen hem vaak al met stengel, maar het uitlopen maakt van deze bol iets spannends. Je kunt hem ook op zijn kop laten hangen. Ik dompel hem eerst in een emmer met water. Een beetje frutselen met touw en je hebt een hippe hangende plant. Maar ook deze bol doet precies wat hij wil. Nooit met kerst. Is het daarom dat ik zo dol ben op bollen?
Het beste voor binnen & buiten Bestel de nieuwste Home & Garden Word abonnee
