Dubbelgroen: Welbehagen

Heggeranke

HEGGERANKE
Ligustra ovalium

Geknipt voor privacy
van scharen

Bedaren de hegge

Ranke naar buren
verschansen

De schare
knipperde
te ver

Heen het vak

Van handmatige
heggen
scharen
de
ranken

Uit de serie: Ode aan de Hovenier. Jan Schep
‘Een rondreizende expositie van beelden en gedichten’

 
Een haag is uit de mode. Daar ik niks heb met modetrends in de tuin en een groot voorstander ben van minder harde materialen, pleit ik voor meer hagen en minder schuttingen.

Ons meest besproken haag is dan toch de Buxus sempervirens. Meestal een klein strak geschoren haagje. We zien haar nog steeds voor een boerderij. De patronen zijn omgeven met deze haag. Twee half gebogen en een ronde cirkel in het midden. Meestal daarachter de leilinden. Deze dienden vooral als zonnescherm. Een beetje polders Barok. In mijn cruisetocht naar voortuintjes heb ik ze ook gezien. Waarschijnlijk wonen hier kinderen die niet het boerenvak in willen, maar toch een nostalgie hebben naar vroeger.

De eeuwig groene hagen zijn beplant met rozen of hortensia’s. Maar de Buxus maakt ook nu moeilijke tijden door. Het schijnt een buxusmot te zijn. Als vervanger wordt nu de groenblijvende Lonicera nitida ‘Elegant’ geplant. Deze heeft tot op heden geen akelige ziektes. Gaan we hoger dan is daar de liguster ovalifolium. Deze zorgt ook nog voor beschutting voor scharrelende vogeltjes. En dan de Berberis soorten. Van rood tot groen. Is mooi als hij bloeit, maar akelig stekelig. Liever dan de Prunus rotundifolia of zabeliana. Wat wel weer een modehaag is? De Portugese laurier. Deze moet je gewoon knippen met een snoeischaar. Een haag van coniferen is ook zo gek nog niet. Deze ruikt zo lekker na een regenbui. Bij grote tuinen en vooral begraafplaatsen is de Taxus aanwezig.
Hoveniersbedrijven knippen deze ook voor de medische wereld. Kortom; een haag is meer dan een groene afscheiding. Mijn favoriete haag is een combi van Taxus met hier en daar een Carpinus betulus. Deze mogen als pilaren fungeren. Soms maak ik er een stalen frame voor Leirozen tussen. Voor de kleine tuinen plant ik rozemarijn of lavendel.

Ik heb in mijn hoveniersbestaan al zoveel hagen geplant en geknipt. Een lijntje spannen en een geul graven. Je begint met de eerste en de laatste. Daartussen is het een verdeling. Het knippen is gelijk aan een paar uur sportschool. Laat de onderzijde iets breder dan de bovenzijde. Knip zeker twee keer per jaar. Sprak de hovenier. Je kan haar ook laten golven.

In achtertuinen is de haag nu veelal vervangen door een schutting. Hij wordt tegenwoordig al door de aannemer geplaatst. En wij hoveniers mogen klim- en leiplanten ertegenaan planten.

We leven in een tijdperk van afgesloten kaders. Nadeel van een haag is voor velen de breedte die het inneemt. Een schutting aan weerszijde beplant neemt net zoveel ruimte in. We willen privacy en op gepaste tijden een praatje met de buren.

Maar een haag kan ook dienen om kamers te creëren. Een terras afbakenen. Of gewoon een tuintje maken in een tuin. Een randbeplanting van tijm is ook een haagje. Geveltuinen met als omlijsting een Nepeta of lavendel.

Met een lange tuin kan je een omgeving doorbreken. Hagen zijn toepasbaar. Je moet wel van knippen houden. Ben je een luie tuinder? Lees dan niet verder.

De betitelde zoden planten dienen ook als een soort van haagje om als overgang van bestrating naar een bloeiende border. Een Ajuga reptans. een Arabis caucasica. Een Iberis sempervirens, deze blijft ook groen in de winter
Ik ben weer verliefd geworden op de Aubrietea soorten. Deze kunnen zo intens mooi bloeien. Een Armeria maritama is ook een kanjer. En zo zijn er nog zoveel planten die je kan gebruiken als overgang naar een border toe.

Nog een voordeel van een haag? Wind. Het zijn maar vier letters. Maar een wand van beton of hout, laat geen zacht briesje door. En in deze hete zomer is dat erg aangenaam. Als laatste voordeel van een haag: je krijgt dan zeker geen bon van Tegeltax.