Er zat ongeveer twee jaar tussen het prille idee voor het Landje van De Boer, in 2008, en het moment dat we het Landje daadwerkelijk aan gingen leggen. Natuurlijk jeukten onze handen, maar het was ook een verrukkelijke fase. Plaatjes uitknippen, moodboards maken. De ideeën buitelden over elkaar heen, nog niet gehinderd door praktische bezwaren. Heggen van hazelaar, één gemaaide baan door hoog gras, lavendel in vijf tinten, boomstammen als kinderkrukjes, zwarte rozebottels: alles wat bij ons een ‘dit-wil-ik-ook!’ reflex opriep, ging in de knipselmap.
Het was ook een heel nuttige exercitie. Zo werd concreet welke beelden er leefden in onze respectievelijke hoofden. Iedereen denkt bij ‘mooie border’ tenslotte aan iets anders, zo bleek. Al plaatjes uitwisselend ontstond ook een referentiekader: ‘Je weet wel, die gevlochten leiperen’. Of: ‘Dat patchwork-bed van slakroppen’. Of: ‘Zo’n veldje bijenbloemen als bij Taco’.
Toch is het ook belangrijk om plaatjes weer bijtijds los te laten. Niets is zo ondermijnend voor tuingenot als het nastreven van een beeld. Een plaatje is bovendien een momentopname, en met een beetje pech kun je het moment waar het je om te toen was nog mislopen ook…. Plezier in tuinieren neemt juist enorm toe als je je bij voorbaat verzoent met imperfectie. Beschouw je tuin als een experiment en het wordt één groot avontuur.
Natuurlijk hebben we ook plaatjes nagestreefd. Eén seizoen hebben we het gras niet gemaaid in het voorjaar om er eind april één baan in maaien. Het zag er misschien een week leuk uit. Daarna holden kinderen door het hoge gras en lag het plat tegen de grond. Nooit heeft het zo veel moeite gekost om het grasveld weer mooi te krijgen als dat jaar.
Gelukkig staan er veel momenten van grote schoonheid tegenover die we helemaal cadeau kregen. Een aangewaaide grijze wegdistel van stekelig vilt die een prachtig plekje had gekozen met een zwarte achtergrond waardoor hij wel van zilver leek. De paarse Digitalis die opkwam te midden van de roze schermen van de zwarte vlier. De kniehoge afrikaantjes tussen de palmkool. Verkleurend druivenblad. De ijl boven de borders deinende Persicaria ‘Kiss me over the garden gate’.
Het is grappig om te zien dat de borders van het Landje van De Boer gretig worden gefotografeerd. Ze dienen op hun beurt weer ter inspiratie voor anderen. Waarbij we natuurlijk van harte hopen dat de geschoten plaatjes niet leiden tot frustratie, maar tot experiment en avontuur.
Meer columns van Elbrich:
Tuincolumn 1: Reis door het Landje
Tuincolumn 2: Verlangen naar tuinboontoppen
Tuincolumn 3: Kruid met kleutervet
Tuincolumn 4: Veel als strategie
Tuincolumn 5: Kooksessies op het Landje
Tuincolumn 6: Winterklaar
Tuincolumn 7: Principiële pitjes
Tuincolumn 8: Vertederend nest witlof
Het beste voor binnen & buiten Bestel de nieuwste Home & Garden Word abonnee
