Toen Arjen en Julia de imkerij van Arjens vader in Walcheren (Zeeland) overnamen, gingen ze samen een ongewis avontuur tegemoet. Ze hebben nog geen dag spijt gehad.
Een totale sprong in het diepe was het vier jaar geleden nu ook weer niet: Arjen (36) groeide op in het huis op de imkerij in het gehucht Poppendamme. Zijn vader bouwde het veertig jaar geleden zelf, van tweedehands bouwmaterialen uit de omgeving. Zo komt de zware houten deur uit het voormalige gemeentehuis van Zierikzee en het hout en de vloertegels van oude vissershuizen in Arnemuiden. Oude zeilmasten kregen een nieuwe functie als stutbalken. Het blauw in de keuken en het grijs in de woonkamer zijn traditionele kleuren die in ieder karakteristiek huis in deze omgeving tegenkomt. Het enige dat nieuw was, was de moerbei die zijn ouders er destijds plantten, een symbool voor geluk. Veertig jaar later is die uitgegroeid tot de indrukwekkende blikvanger van de tuin.
Het huis naast de imkerij is in de zomermaanden te huur als vakantiewoning (je slaapt er in een originele bedstee) en is voorzien van alle gemakken, van Wi-Fi tot centrale verwarming. In Arjens kindertijd was dat anders: ‘Het eerste dat ik ’s winters deed als ik wakker werd, naar beneden hollen om de open haard, de enige warmtebron in huis, aan te steken.’ Dat schept een band, want ook Julia (27) was van huis uit gewend aan wat minder comfort, zoals ze het zelf zegt. Háár ouders namen een twintig meter lange tjalk onder handen en bouwden die om tot woonschip. Een tuin was ze dus níet gewend, al zou je dat niet zeggen als je ziet hoe mooi die erbij ligt. Julia: ‘Ik blijk er gevoel voor te hebben.’ Hetzelfde geldt voor het bijenhouden. Of liever, alles om het bijenhouden heen, het echte imkeren is nog altijd de taak van de vader van Arjen. Arjen: ‘We kregen vaak dieren van mensen uit de omgeving, zoals ganzen en fazanten. Maar ook een keer een kistje met bijen. Dat ene kistje groeide langzamerhand uit tot een flinke kolonie. Toen ik een jaar of twaalf was, gaven mijn ouders allebei hun baan op om fulltime imker te worden.’ En Julia en Arjen hebben hetzelfde gedaan – al werkt Julia nog parttime in de bibliotheek.
In de expositieruimte kunnen bezoekers de bijen – achter glas, uiteraard – live hun bezigheden zien verrichten. Je steekt er van alles op over traditioneel en modern bijenhouden. In de winkel verkoopt het stel honing- en bijen gerelateerde producten zoals jam, mosterd, kaarsen, honingteddybeertjes en antieke honingpotten. Van die laatste zijn er op de imkerij wel 200 te vinden, een verzameling van Arjens moeder. Op het terras voor de winkel worden koffie, thee en snacks als honingijs geserveerd, en vertellen de bijenhouders bezoekers graag alles over hun vak. Te beginnen met het misverstand dat het bijen zijn die in de zomer op je frisdrankje afkomen. Julia: ‘Bijna altijd gaat dat om wespen. Bijen zullen eerder van je wegvliegen. Tenzij je ze ‘aanvalt’. Of een pot honing open op je schoot hebt staan.’ Huurders van het imker-huis hoeven dus niet in speciale imkerkleding op hun terras te gaan zitten.
In de lentemaanden, als de peren en appelbomen volop in bloei zijn, zwermen de bijen rond in de boomgaard. Zo komt de lentehoning aan zijn heerlijke fruitsmaak. Als de bloesem verdwenen is, is het tijd voor de honingoogst. De 30 houten bijenkasten verhuizen dan naar een natuurreservaat even verderop, of een stuk boerenland met veel koolzaad. Arjen: ‘Iedere bijenoogst heeft daardoor een geheel eigen smaak.’ Daarna volgt het slingeren van de honing. Voor het vullen van de potten die in de winkel worden verkocht krijgen ze hulp.
Ondanks die hulp draait het stel van april tot november werkweken van zes, zeven dagen. Zeker 50.000 bezoekers per jaar komen er over de vloer. Arjen: ‘Maar we ervaren het niet als zwaar. Het leuke is dat iedereen altijd erg geïnteresseerd is in wat we hier doen.’
Maar ook zonder bijen valt er genoeg te genieten. De imkerij ligt aan een fietsroute die langs uitgestrekte weilanden, bos en zee voert. In twintig minuten fiets je naar het brede strand van Dishoek. Hoewel Arjen en Julia zelf aan het eind van een warme augustusdag liever naar Westkapelle rijden. ‘Daar kun je tot vlakbij zee rijden met de auto. Kunnen we meteen het water induiken om af te koelen.’ Hun favoriete plek op de imkerij? Julia: ‘Als het huis niet is verhuurd en het niet te heet is, zitten we graag in de kas, daar kom je meteen tot rust. Ook het bankje voor de winkel, met uitzicht op de vijver, is fijn.’ Voor het echte nietsdoen moeten Arjen en Julia wachten op de koude maanden, wanneer de bijen hun winterslaap houden. Hoewel, niks doen: dan zijn ze nog steeds bezig, met onderhoudsklussen en de winkel, die dan alleen op zaterdag open is. Ook staan ze met hun bijenproducten op kerstmarkten. Julia: ‘Maar eerlijk is eerlijk: we nemen dan ook genoeg tijd om te luieren.’
Meer informatie: imkerijpoppendamme.nl
Het beste voor binnen & buiten Bestel de nieuwste Home & Garden Word abonnee
