Nu de sneeuw is weggesmolten, valt het me weer op hoeveel mos ik in de tuin heb. Omdat er zoveel bomen staan komt er op sommige plekken heel weinig tot geen zon. Diezelfde bomen drinken ook al het vocht op, mijn tuinkwaal is ‘droge schaduw’.
Er zijn niet zo heel veel planten die daarmee kunnen leven en met een deel daarvan wil ík weer niet leven. Lelietje-van-dalen doet het geweldig, dat is fijn. Ook ooievaarsbekken kunnen mijn omstandigheden aan, evenals Epimedium, of elfenbloem, die ook nog eens ‘s winters groen blijft.
Maar wat het ‘t meest naar zijn zin heeft is mos. Het heeft op veel plaatsen het gras weggeconcurreerd. Vind ik trouwens niet zo’n ramp, mos is tenslotte ook groen en hoef je niet te maaien.
Maar ook in de border rukt het op en dat vind ik minder. Ik heb van dat ‘lossige’ mos, dat vogels gebruiken voor hun nestjes. Leuk, maar laten ze dan alles meenemen en er geen rommeltje van maken. Het ergst vind ik het mos dat een harde koek vormt, die alle andere planten het leven onmogelijk maakt. De enige remedie daartegen is de hele laag wegscheppen. Gedoe!
Nu was ik afgelopen najaar op de tuindagen van Beervelde en daar zag ik mos in potjes! Dat ziet er wel erg leuk uit, zo frisgroen en zacht, heel aaibaar. Ik ga me toch eens verdiepen in mossoorten, want deze wil ik wel!
Het beste voor binnen & buiten Bestel de nieuwste Home & Garden Word abonnee
