Het staat op een kwartier rijden vanaf haar Amsterdamse appartement: het tuinhuis van fotograaf Anna de Leeuw. Met kobaltblauw en terra gaf ze het haar eigen vakantiesfeer. En met vingerhoedskruid: ‘Dat geeft mijn tuin een sprookjesachtige sfeer.’ Lees hier ook de beste tips voor je eigen tuinhuis.
Een blauw veld van vergeet-me-nietjes. Dat is het welkom dat je wacht als je het tuinhekje doorgaat van fotograaf Anna de Leeuw. Met een paar stappen ben je bij de voordeur, genoeg voor een intens vakantiegevoel. Kijk naar de oude witteregen langs de buitenmuur: met willige takken heeft ze zich bijna helemaal rondom Anna’s houten buitenhuisje geslingerd. Over de pergola hangt een overdadig bloeiende blauweregen. Er staat een schaaltje met gemberkoekjes op de grond, een tijdschrift ligt open. Vakantie in eigen stad, dat is dit.
Het huis, 28 vierkante meter klein, bevindt zich op een volkstuinencomplex aan de oostkant van Amsterdam. Waterpartijen, maar ook een snelweg omarmen deze groene oase. Anna haalt haar schouders op over het autogeraas op de achtergrond: ‘Het is er altijd, maar ik erger me er niet aan, ik ben hier in een andere wereld. Het voordeel van een buitenplek dicht bij de stad is dat ik er zo ben vanuit huis.’
Ze staat in de deuropening, het vliegengordijn van gekleurde linten heeft ze opzijgeschoven. Onder een afdakje buiten staat de gasfles. Straks serveert Anna thee van citroenmelisse uit eigen tuin. ‘Als het zonnig is, heb ik nog altijd een vakantiegevoel als ik hier ben. En ik heb dit huisje nu al twintig jaar.’
Eerst de coniferen eruit Destijds, begin jaren negentig, woonde Anna in een pakhuis in Amsterdam en verlangde naar een ‘buiten’. ‘Een familielid ging dit verkopen, ik dacht: ik ga eens kijken. Toen zag ik de openslaande deuren naar de tuin, twéé deuren, een royáál gebaar naar buiten. Bovendien was alles er aanwezig: een keukentje, douche en minislaapkamer. Genoeg om er een weekend in door te kunnen brengen. Ik was verkocht.’
De tuin om het huis, 350 vierkante meter groot, was wel een beetje donker. ‘Hij stond vol coniferen, had iets stijfs. Nu houd ik er helemaal niet van om zomaar bomen om te hakken, maar
die coniferen heb ik, met hulp van mijn toenmalige vriend, uit de grond gegraven. Een enorme klus, maar het mooie was dat er op die plekken vanzelf van alles ging groeien. Vingerhoedskruid bijvoorbeeld, daar ben ik dol op. Het geeft mijn tuin vanzelf een sprookjesachtige sfeer.’
Anna de Leeuw
• Meestal koop je een tuinhuis en huur je de grond: richtprijs is vanaf circa € 4.000 en circa € 600 contributie per jaar.
• Het huisje mag meestal niet groter zijn dan 20 tot 30 m² (verschilt per park).
• De tuin is zo tussen de 280 en 350 m² groot.
• Er mag een kleine schuur en/of kas op staan (samen circa 12 m²).
• Over het algemeen wordt op het tuincomplex het water afgesloten tussen oktober en april. Permanente bewoning is vaak niet toegestaan.
• Op veel tuincomplexen is geen elektriciteit: je werkt met zonnepanelen, butagas en kaarsen.
• Meestal is er een commissie die erop toeziet dat je tuin niet verwildert: houd je hem niet netjes genoeg, dan riskeer je een boete.
• Als volkstuinier wordt van je verwacht dat je enkele dagen per jaar meehelpt aan het algemene onderhoud van het park, zoals sloten baggeren en paden onkruidvrij maken.
• ‘Kies kleuren die je gelukkig maken. Wat geeft je een vakantiegevoel? Het terra en kobaltblauw
in mijn tuinhuis zitten al twintig jaar op de muur, maar ik word er nog steeds blij van.’
• ‘Plak een opvallend blad van een plant op de muur, of koop een botanische print.’
• ‘Trek je niet te veel aan van wat hip is. Als iets goed voelt, hoef je het echt niet telkens te vervangen. Met een mooie kaart of gebruikte zaadzakjes die je ophangt, kun je al snel de sfeer aanpassen. Ook die kan, net als de tuin, het beste organisch groeien.’
Lees het hele verhaal (én bekijk alle foto’s) van Anna’s zomertuinhuis in het julinummer van 2016!
Het beste voor binnen & buiten Bestel de nieuwste Home & Garden Word abonnee
